Het Gezin “Marjo”.

Martinus zag voor de toekomstige generatie niet zoveel perspectief meer in de veenderij. Daarom wilde hij dat zijn zoons Guus en Bernard iets anders zouden gaan doen. Na het overlijden van zijn oudste broer Jan was hij nu de oudste Minke in de zaak. Dat was voor hem in het begin niet echt gemakkelijk omdat hij meer in man was van in het veld en niet het zakelijke had van Jan. Martin had een goed karakter maar was over het algemeen zwaar op de hand. Maar ondanks dat waren het vooral de arbeiders in de veenderij, die hem het meeste mochten van de 3 gebroeders Minke.

Joh, kwam uit een vrolijk gezin en was opgewekt van aard. Ze was een zeer godsdienstige vrouw, die in alles aan de wil van Onze Lieve Heer geloofde. Misschien maar goed ook want op deze wijze heeft ze het verlies van haar oudste dochter Dorine en haar twee kinderen tijdens de oorlog goed kunnen aanvaarden. Haar jongste zuster Ria, nog ongehuwd, woonde bij haar broer Frans in Apeldoorn. Na zijn overlijden in 1935 vroeg Joh haar bij haar te komen wonen, wat het leven in huize Marjo veraangenaamde.

Na een lang ziekbed overleed Martinus op 1 april 1937 op 70 jarige leeftijd. Ruim een week later op 12 april overleed Thijs Muurlink (86) van het “Bergje”.

Antoon (59) was nu nog de enige Minke in het veenbedrijf waar ook vele familiemondjes mee gevoed werden.

Joh overleed 20 jaar later dan Marinus, op 88 jarige leeftijd, op 31 januari 1957. Het stamhuis van de tak Marjo ging nu over op hun kleinzoon Martinus die het liet renoveren naar de eisen van die tijd. Hij heeft het bewoond tot 1970.