Na het overlijden van Martinus in 1937, was Antoon de nog enige Minke in het veenbedrijf. Op dat moment was hij al 59 jaar. Zijn gezin telde 8 kinderen, 3 zoons en 5 dochters. De oudste zoon is jong om het leven gekomen door een tragisch ongeluk. Een beginnende brand, ontstaan door een gasstoomapparaat bij zijn wiegje moet hij zijn gestikt. Hij was nog maar 8 maanden oud.
Annette huwde in 1936 met Kees Bressers, een ondernemer van een gerenommeerd metaalbedrijf in Tilburg. Drie maanden na dat huwelijk vierden Antoon en Stine hun zilveren bruiloft, een feest waarbij alle familieleden van alle takken uitgenodigd waren.
Antoon was een dynamische man, hij een opgewekt karakter. En mocht het een dag minder succesvol geweest zijn, thuis werd daar nog met geen woord over gesproken. In 1941 huwde drie van hun dochters:
3 juli: Tini, met Eduard Vosters, textielondernemer te Eindhoven.
5 augustus: Anny, met Gerard van Rooyen, meubelfabrikant te IJsselstein.
7 oktober: Suze, met Hein Schneider, ook een textielondernemer te Delden.
En 4 jaar later trouwden vlak achter elkaar Sjef, op 30 oktober 1945 met Joke Lokin. Zij was hulp in de huishouding bij Guus Minke op Casa Bella. En op 20 november van hetzelfde jaar trouwde Mia, de op een naar jongste van het gezin met Ben Telintelo, een arts uit Raalte.
De jongste van het gezin, Frits, is vrijgezel gebleven.
Bij zijn viering van zijn zeventigste verjaardag heeft Antoon een Pauselijke onderscheiding ontvangen: “Pro Ecclesia et Pontfice”, vanwege zijn grote verdiensten aan de kerk. Net als zijn vader bekleedde hij onder andere de functie als Armmeester welke hij vervulde sinds de dood van zijn vader in 1919. Het Groene Kruis, afdeling Dedemsvaart, eerde hem in 1937 door het uitreiken van een zilveren legpenning ter gelegenheid van het 25- jarig jubileum voor zijn werk in de functie van secretaris en later voorzitter. Jarenlang was hij ook bestuurslid van de Tuberculosecommissie en lid van de Electriciteits-commisie.
Zijn overlijden in november 1950 betekende het einde van een oude garde oprichters en bouwers van een familiebedrijf, die één eeuw lang mede het gezicht en welvaart van de plaats Dedemsvaart bepaald hebben. Met het overlijden van zijn vrouw Stine, op 13 juni 1957 als laatste telg, nemen we afscheid van onze 3de Nederlandse Generatie.